Jest jedno słowo, które spędza sen z powiek operatorom, ustawiaczom, programistom, kierownikom, w sumie to wszystkim osobom związanym z obróbką.
DZWON.
Praktycznie nie ma operatora, któremu by się nie przytrafił. Funkcja G22 nie jest w stanie wyeliminować całkowicie kolizji, aczkolwiek możemy dzięki niej ograniczyć ryzyko.
G22 określa rejon bezpieczny
G23 wyłącza ten rejon
G22 X...Y...Z...I...J...K...
G22- bezpieczna strefa aktywna
X, Y, Z -Początek bezpiecznej strefy (współrzędne mierzone od zera maszyny)
I, J, K- Koniec bezpiecznej strefy (współrzędne mierzone od zera maszyny)
G23 wpisujemy w osobnym bloku w miejscu, w którym chcemy wyłączyć bezpieczną strefę. Po zapisaniu specjalna strefa nie będzie kontrolowana.
Są dwa warunki które należy spełnić przy określaniu bezpiecznej strefy.
Przykład
O0001 (PRZYKLAD) (PRZEMOCNC) G22 X-150 Y-75 Z-100 I-280 J-175 K-125 (bezpieczna strefa wlączona) G54 T0101 G97 S500 M3 ........ <obróbka według programu z zachowaniem bezpiecznej strefy> ........ G23 (bezpieczna strefa wyłączona) ........ M30
Jesteś w stanie powiedzieć ile wynosi bezpieczna strefa w poszczególnych osiach? Pewnie nie sprawiło ci to najmniejszego problemu,
130mm w osi X
100mm w osi Y
25mm w osi Z
Wystarczyło odjąć od siebie współrzędne:
X-I
Y-J
Z-K
Jeśli program będzie kazał wjechać maszynie w zabroniony rejon wyskoczy alarm i operator będzie musiał ręcznie zjechać w dozwolone pole.
Teraz najlepsze pytanie:
Dlaczego podana funkcja nie jest powszechnie stosowana?
Wbrew pozorom nie jest to takie łatwe aby określić bezpieczne strefy w maszynie, zwłaszcza jeśli piszemy program na komputerze. Narzędzia są różnej długości, do każdego jednego należało by znaleźć bezpieczną strefę. W dodatku należy to sprawdzić w praktyce. Po prostu wszystkie te działania zajmują zbyt dużo czasu, a na nim chcemy zawsze zaoszczędzić. Większość dzwonów jest podczas ustawiania lub uruchomienia.
Nic nie zastąpi nam zdrowego rozsądku i rozwagi. Tak więc ręka na pokrętle od posuwu i Single Block.